Dekret Rady Ministrów ze stycznia 1949r. w ramach powojennej  akcji  „W” powołał  Państwowy Instytut Wenerologiczny, którego  dyrektorem został  Prof. Marian Grzybowski. W 1951r. Państwowy Instytut Wenerologiczny przekształcony został w Instytut Dermatologii i Wenerologii, z-cą dyrektora został Prof. Józef Towpik. W 1957r. nastąpiła likwidacja Instytutu Dermatologii i Wenerologii.

Po 13 latach, 1.04.1970r.  decyzją Departamentu Profilaktyki i Lecznictwa Ministerstwa Zdrowia powołano  Instytut Wenerologii  Akademii Medycznej w Warszawie, którego dyrektorem został Prof. Józef Towpik. W skład Instytutu wchodziły: Klinika Chorób Wenerycznych, Zakład Doświadczalno-Laboratoryjny, którego wieloletnim kierownikiem była Prof. dr hab. n. med. Danuta Weyman-Rzucidło oraz Zakład  Organizacji Zwalczania Chorób  Wenerycznych.

Instytut pełnił nadzór krajowy w zakresie walki z chorobami wenerycznymi. Zadaniami  Instytutu było: opracowanie metod zwalczania chorób wenerycznych, inicjowanie i ustalanie kierunków  w zakresie oświaty zdrowotnej w walce z chorobami wenerycznymi oraz  sprawowanie nadzoru specjalistycznego nad zakładami społecznymi służby zdrowia. Instytut Wenerologii w 1985r. stał się jednym z pierwszych ośrodków w Polsce zajmujących się rozpoznawaniem zakażeń HIV, oceną stanu klinicznego chorych oraz szeroko pojętą edukacją w tym zakresie. Pierwsze w piśmiennictwie polskim opisy zmian skórnych w przebiegu ostrej infekcji retrowirusowej pochodzą z IW i dotyczą pacjentów zgłaszających się do przychodni. Od czerwca 1985r. w Zakładzie Diagnostycznym przeprowadzane są badania surowic w kierunku obecności przeciwciał anty-HIV metodą immunoenzymatyczną , a od 1991r. również testem weryfikacyjnym Western blot.
Instytut prowadził szeroką akcję profilaktyczną i edukacyjną wydając ulotki informacyjne  nie tylko o klasycznych chorobach przenoszonych drogą płciową ale także o zakażeniu oraz  objawach i przebiegu AIDS. Wydawano kalendarze i plakaty z hasłami dotyczącymi zapobiegania zakażeniom oraz okolicznościowe plakietki i materiały informacyjne. W IW powstało wiele filmów oświatowo-zdrowotnych przedstawiających zachowania narażające na zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową, filmy te były udostępniane wojewódzkim przychodniom skórno-wenerologicznym, stacjom sanitarno-epidemiologicznym oraz oddziałom PCK. Przez 20 lat IW sponsorował cotygodniowe audycje oświatowe o tematyce wenerologicznej, które przygotowywał i prowadził prof. Andrzej Stapiński, wieloletni dyrektor Instytutu. Od 1972 roku w IW działał wenerologiczny telefon zaufania, zlikwidowany niedawno z przyczyn finansowych.
Dyrektorzy Instytutu:
1970-1979- Prof. Józef. Towpik
1979-1996- Prof. Andrzej Stapiński
1996-1998- Prof. Walentyna Mazurkiewicz-Smoktunowicz
1998-2005- Prof. Sławomir Majewski
W 2005r. Instytut Wenerologii został przekształcony w Centrum Diagnostyki i Leczenia Chorób Przenoszonych Drogą Płciową, którego  dyrektorem został  Prof. Sławomir  Majewski. W 2008r. Centrum Diagnostyki i Leczenia Chorób Przenoszonych Drogą Płciową zostało przekształcone  w Katedrę Dermatologii i Wenerologii, której kierownikiem jest  Prof.  Sławomir  Majewski.